Wznowienie po ponad dwudziestu latach książki, będącej charakterystyką wczesnej twórczości Ernsta Jüngera, uzupełnionej o kilka dodatkowych tekstów poświęconych temu słynnemu pisarzowi, autorstwa jego czołowego badacza i tłumacza. "W postaci Jüngera skupia się historia późnego nihilizmu, a więc zniszczeń poczynionych przez socjalizmy XX stulecia i ruin pozostawionych przez moce wobec tych socjalizmów reaktywne. Jünger jest autorem sprzyjającym ukazaniu tego problemu głównie dzięki ustanowionej zgodności myślenia, czynu i kreacji artystycznej. Już sam gatunek literacki, który ze szczególnym upodobaniem uprawia - a więc dziennik intymny - przekonuje nas o podstawowej jakości autorstwa Jüngera, o kreowanej i celebrowanej jedni wszystkich sfer bytu. Przekonuje o świadectwie czasu i świadectwie przezwyciężenia czasu historycznego, jawiących się w konkurencyjności dwu porządków czasowych: linearnego i cyklicznego. Jünger ukazuje zatem przestrzeń socjalizmów, kreuje także możliwość reakcji na nie. Ukazuje postęp techniczny prowadzący do przyspieszenia historycznego, kształtuje też siły i możliwości mogące postęp ten usensownić, wykorzystując jego narzędzia. Dzieło Jüngera jest zatem jedną z ostatnich reakcji na rewolucję francuską z jej zwycięskimi do dziś konsekwencjami. Demonstruje też, w jaki sposób jej środki i sposoby działania niweczą substancję sensu".

Jest to praca wchodząca głęboko we współczesne kwestie społeczne i kulturowe, które mają obecnie miejsce w tym regionie. Ma ona charakter naukowy (co widać także po bibliografi i), ale przybiera również postać osobistego eseju socjologicznego o Śląsku i jego mieszkańcach. Jej autorka odwołuje się niejednokrotnie do swoich prac i badań na temat Śląska, które prowadziła od lat osiemdziesiątych ubiegłego stulecia. Pozwala to zrozumieć czytelnikowi zmiany, jakie dokonały się i dzieją się w tym regionie, jak ewolucję postrzegania regionu Śląska od traktowania go jako monolitu kulturowego w państwie polskim do dostrzeżenia jego autonomicznej wartości kulturowej w systemie demokracji.

Lektura tej pracy nie pozostawia czytelnika neutralnym, autorka angażuje mocno czytelnika w poznanie i zrozumienie tego, co obecnie tam się dzieje. Staje zawsze po stronie Ślązaków, którzy próbują wreszcie mówić swoim głosem i w swoim imieniu. To jest nie tylko dobra merytorycznie i poznawczo książka, ale jest ona także sprawnie napisana (czyta się ją z zainteresowaniem), ciekawa ze względu na różne przykłady historyczne oraz aktualna ze względu na obecne miejsce Śląska i Ślązaków w Polsce.

z recenzji dr hab. Sławomira Łodzińskiego, prof. UW